Sixto Betancourt

Sixto Betancourt
Pełne imię i nazwisko	Sixto Ubaldo Betancourt Véliz
Data i miejsce urodzenia	16 maja 1992 ; Tiquisate
Wzrost	179 cm
Pozycja	obrońca
	Informacje klubowe
Klub	Coatepeque
Numer w klubie	19
Kariera seniorska
	Samayac
Kariera reprezentacyjna
	↑ Aktualne na: 13 listopada 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ; ↑ Aktualne na: 13 listopada 2023. ;

Sixto Ubaldo Betancourt Véliz (ur. 16 maja 1992 w Tiquisate) – gwatemalski piłkarz występujący na pozycji lewego obrońcy, reprezentant Gwatemali, od 2023 roku zawodnik Coatepeque.

Kariera klubowa

Betancourt pochodzi z miejscowości Tiquisate w departamencie Escuintla^[1]. Karierę rozpoczynał w trzecioligowym Deportivo Samayac, skąd przeniósł się do występującego w najwyższej klasie rozgrywkowej Juventudu Retalteca^[1]. W gwatemalskiej Liga Nacional zadebiutował 22 listopada 2009 w przegranym 1:2 spotkaniu z Zacapą^[2]. W październiku 2011, na fali sukcesów osiąganych z reprezentacją młodzieżową, ogłoszono jego transfer do krajowego potentata Comunicaciones FC^[3], lecz ostatecznie do przenosin nie doszło i gracz pozostał w Juventudzie – obydwa kluby nie porozumiały się odnośnie do opłaty transferowej^[4]. W 2012 roku spadł z Juventudem do drugiej ligi. Bezpośrednio po tym przeniósł się do Deportivo Malacateco, gdzie spędził rok^[2].

W czerwcu 2013 Betancourt został piłkarzem stołecznego CSD Municipal^[5]. Wywalczył z nim wicemistrzostwo Gwatemali (Clausura 2014), lecz pełnił głównie rolę rezerwowego i po kilku miesiącach został zesłany przez trenera Aníbala Ruiza do rezerw^[1]. W sierpniu 2014 został ściągnięty przez Mauricio Wrighta, swojego byłego szkoleniowca z Malacateco, na wypożyczenie do kostarykańskiego CS Cartaginés^[1]. W kostarykańskiej Primera División zadebiutował 15 października 2014 w przegranym 0:1 meczu z Pérez Zeledón. W lutym 2015 razem z Albertem Barrientosem, swoim kolegą klubowym z Municipalu, został wypożyczony na pół roku do urugwajskiego drugoligowca Plaza Colonia^[6]. Na koniec sezonu wywalczył z nim awans do pierwszej ligi^[7].

Latem 2016 Betancourt przeszedł do ekipy Antigua GFC. Zdobył z nim pierwszy w historii klubu tytuł mistrza Gwatemali (Apertura 2017). Po roku został piłkarzem Deportivo Malacateco, z którym wywalczył największy sukces w dziejach zespołu – wicemistrzostwo Gwatemali (Clausura 2019). Pełnił rolę kapitana drużyny^[2].

Kariera reprezentacyjna

W kwietniu 2009 Betancourt w barwach reprezentacji Gwatemali U-17 prowadzonej przez Antonio Garcíę wziął udział w mistrzostwach CONCACAF U-17. Rozegrał wówczas dwa mecze (na trzy możliwe), zaś jego drużyna odpadła z rozgrywek w fazie grupowej.

W marcu 2011 Betancourt został powołany przez selekcjonera Evera Hugo Almeidę do reprezentacji Gwatemali U-20 na mistrzostwa CONCACAF U-20. Wystąpił tam tylko w jednym meczu (na pięć możliwych), a będący gospodarzami Gwatemalczycy dotarli aż do półfinału – przegrali w nim z Kostaryką (1:2) – zajmując trzecie miejsce w turnieju i po raz pierwszy w historii zakwalifikowali się na młodzieżowe mistrzostwa świata. Na sierpniowych mistrzostwach świata U-20 w Kolumbii Betancourt rozegrał dwa z czterech spotkań, a Gwatemalczycy odpadli w 1/8 finału z Portugalią (0:1). Tamta drużyna była wówczas uznawana za „złote pokolenie” Gwatemali, lecz sam Betancourt był wyłącznie jej drugoplanową postacią^[8].

W seniorskiej reprezentacji Gwatemali Betancourt zadebiutował za kadencji selekcjonera Amariniego Villatoro, 22 stycznia 2021 w wygranym 1:0 meczu towarzyskim z Portorykiem.

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Luis Rolando Solares: SIXTO A COSTA RICA. luchosolares.blogspot.com, 10 sierpnia 2014. [dostęp 2021-02-22]. (hiszp.).
↑ ^a ^b ^c Alberto Paz: El Capitán de los toros anuncia su futuro. guatefutbol.com, 3 czerwca 2020. [dostęp 2021-02-22]. (hiszp.).
↑ Dos refuerzos para el plantel Mayor. [w:] Camerino Crema [on-line]. camerinocrema.com, 11 października 2011. [dostęp 2021-02-22]. (hiszp.).
↑ Le dicen NO a Juventud Retalteca. [w:] Juventud Retalteca [on-line]. Facebook, 26 sierpnia 2011. [dostęp 2021-02-22]. (hiszp.).
↑ Leonardo Monje, Motta, Morandi, Jonathan López y Sixto Betancourt ya firmaron con Municipal. [w:] FutGuate [on-line]. selecciondeguatemala.com, 25 czerwca 2013. [dostęp 2021-02-22]. (hiszp.).
↑ Sixto Betancourt y Albert Barrientos dejan Municipal y van a Uruguay. [w:] Soy502 [on-line]. soy502.com, 4 lutego 2015. [dostęp 2021-02-23]. (hiszp.).
↑ Gloria Cabrera: Betancourt y Barrientos jugarán en la Primera División del futbol uruguayo. [w:] Prensa Libre [on-line]. prensalibre.com, 21 maja 2015. [dostęp 2021-02-23]. (hiszp.).
↑ Jeniffer Gómez: Una generación que hizo soñar. [w:] Prensa Libre [on-line]. prensalibre.com, 6 kwietnia 2015. [dostęp 2021-02-23]. (hiszp.).

Bibliografia

Sixto Betancourt w bazie National Football Teams (ang.)
Sixto Betancourt, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2021-02-21] .
S. Betancourt, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2021-02-21] .

[1] Aktualne na: 13 listopada 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

[2] Aktualne na: 13 listopada 2023.

[costarica-3] Luis Rolando Solares: SIXTO A COSTA RICA. luchosolares.blogspot.com, 10 sierpnia 2014. [dostęp 2021-02-22]. (hiszp.).

[capitan-4] Alberto Paz: El Capitán de los toros anuncia su futuro. guatefutbol.com, 3 czerwca 2020. [dostęp 2021-02-22]. (hiszp.).

[cremas-5] Dos refuerzos para el plantel Mayor. [w:] Camerino Crema [on-line]. camerinocrema.com, 11 października 2011. [dostęp 2021-02-22]. (hiszp.).

[reu-6] Le dicen NO a Juventud Retalteca. [w:] Juventud Retalteca [on-line]. Facebook, 26 sierpnia 2011. [dostęp 2021-02-22]. (hiszp.).

[firmaron-7] Leonardo Monje, Motta, Morandi, Jonathan López y Sixto Betancourt ya firmaron con Municipal. [w:] FutGuate [on-line]. selecciondeguatemala.com, 25 czerwca 2013. [dostęp 2021-02-22]. (hiszp.).

[uruguay-8] Sixto Betancourt y Albert Barrientos dejan Municipal y van a Uruguay. [w:] Soy502 [on-line]. soy502.com, 4 lutego 2015. [dostęp 2021-02-23]. (hiszp.).

[primera-9] Gloria Cabrera: Betancourt y Barrientos jugarán en la Primera División del futbol uruguayo. [w:] Prensa Libre [on-line]. prensalibre.com, 21 maja 2015. [dostęp 2021-02-23]. (hiszp.).

[generacion-10] Jeniffer Gómez: Una generación que hizo soñar. [w:] Prensa Libre [on-line]. prensalibre.com, 6 kwietnia 2015. [dostęp 2021-02-23]. (hiszp.).

[a]

[b]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]